معرفی انواع کدهای وضعیت HTTP
زمانی‌که مشاهده یک صفحه را از وب‌سرور درخواست کنید، موقع دریافت همراه آن صفحه یک کد هم دریافت می‌کنید که به آن‌ها HTTP Response Codes می‌گویند. تعداد بسیاری از این نوع کدها وجود دارد، ما بخشی از آن‌ها که مناسب فعالیت سئوکاران است را در این بخش معرفی می‌کنیم.
کد 200، درخواست موفق (Success/OK)
زمانی‌که همه موارد درست باشد و صفحه به‌درستی لود شود، ما پاسخ یا Response کد 200 را خواهیم داشت.
کدهای وضعیت 300 (انتقال/ Redirection)
کدهای خانواده 300 برای انجام ریدایرکت استفاده می‌شود و دارای چند نوع است.
کد ریدایرکت 301 (Permanent Redirect)
ریدایرکت 301، به‌معنای انتقال لینک دائمی است. زمانی‌که صفحه A به صفحه B با ریدایرکت 301، منتقل می‌شود، این انتقال همیشگی است.
دقت نمایید که به چه روشی ریدایرکت را انجام می‌دهید زیرا روش‌های مختلف و سرعت‌های متفاوتی ممکن است بدهد و همچنین پرفورمنس (Performance) مختلفی داشته باشد.
کد ریدایرکت 302 (Temporary Redirect)
ریدایرکت 302، به‌معنای انتقال لینک موقت است. زمانی‌که صفحه A را به صفحه B با ریدایرکت 302 منتقل می‌کنید این انتقال برای مدت زمانی مشخص انجام می‌شود.
کد ریدایرکت 307
ریدایرکت 307 همانند 302 به صورت موقت انجام می‌شود و تفاوتی با یکدیگر دارند که در نقل و انتقال دیتاها هستند.
کد ریدایرکت 304 (Not Modified)
درصورتی‌که یکی از منابع و صفحات سایت شما Response کد 304 را نمایش دهد، یعنی از سرور واکشی اطلاعات را انجام نمی‌دهد و از کَش مرورگر اطلاعات و کشی که وجود را نمایش می‌دهد. گاهی ممکن است کشی که وجود دارد سمت سرور هم باشد.
کدهای وضعیت 400 (Client Error)
کدهای خانواده 400 خطای سمت Client را نشان می‌دهد.
خطای 401 (Unauthorized Error)
خطای 401 یعنی کاربر لاگین نکرده و اعتبارسنجی انجام نشده است، لذا این کاربر نباید به این صفحه دسترسی داشته باشد.
خطای 403 (Forbidden)
صفحاتی که اجازه اتصال به آی‌پی مورد نظر وجود ندارد یا صفحاتی که ایران را تحریم کرده‌اند خطای 403 را نشان می‌دهد یعنی شما دسترسی به آن صفحات ندارید.
خطای 404 (Not Found)
درصورتی‌که URL وجود نداشته باشد به آن 404 گفته می‌شود و داشتن تعداد اندکی صفحات 404 مشکلی نخواهد داشت، چون به آن Client Side Error گفته می‌شود. اگر یک کاربر URL اشتباه در سایت وارد کند، اگر آن را نداشته باشید خطای 404 را برمی‌گرداند، لذا بهتر است یک صفحه 404 طراحی کنید تا آن را نمایش دهد. هیچ مشکلی هم پیش نخواهد آمد و گوگل متوجه آن خواهد بود.
خطا 405 (Method Not Allowed)
اگر شما متدی استفاده کنید که در آن سرور تعریف نشده باشد و اجازه داده نشده باشد با خطای 405 روبرو می‌شوید که معمولا Methodها همان Get و Post است، مگر در مواردی متدهای دیگری باشد.
کدهای وضعیت 500 (Server Error)
کدهای خانواده 500 به‌معنای آن است که خطای سمت Server را نشان می‌دهد.
خطا 501 (Not Implemented)
اگر موردی در سرور به‌درستی پیاده‌سازی نشده باشد خطای 501 نمایش داده می‌شود. به‌طور معمول ادمین‌های سرور خطای 501 را برنمی‌گردانند و خطای 500 را برمی‌گردانند. در چنین شرایطی می‌گویند یک خطای داخلی در سرور به‌وجود آمده و به آن خطای 500 و خطای داخلی گفته می‌شود. این خطا ممکن است خطای برنامه‌نویسی یا دیتابیس یا موارد دیگر باشد.
خطا 502 (Bad Gateway)
در مسیر رسیدن به سرور، آن Gateway که در شبکه دارید به‌درستی تعریف نشده است و به مسیری برخورد می‌کند که بن‌بست است، به آن خطا 502 یا Bad Gateway گفته می‌شود.
خطا 503 (Service Unavailable)
زمانی که شما تصمیم می‌گیرید سایت به‌طور موقت به هر دلیلی نظیر افزودن فیچر به سایت، تغییر قالب و یا هر دلیل دیگری در دسترس نباشد و سپس بالا بیاید. این مورد را حتما انجام دهید که کراولر هم کد 503 را بگیرد و به‌محض اینکه به صفحه شما رسید آن را ایندکس نکند، برود و در زمان دیگری به سایت برگردد تا صفحات را ایندکس کند.
خطا 504 (Gateway Timeout)
اگر Gateway درون شبکه مدت زمان زیادی نتواند مسیریابی کند و آن هاست یا سایت را در جواب برگرداند، خطای 504 دیده می‌شود. مدت زمان آن بسته به سرور دارد می‌تواند برای سرورهای مختلف قابل تنظیم باشد.